Piet Joon

Door de reactie van Cor Kooiman kwamen bij mij weer leuke herinneringen boven over de zandplaats bij het Amstelstation. Cor was zes jaar ouder dan ik dus hij trok meer op met zijn leeftijdgenoten en vermaakte zich anders dan wij kleinere jongetjes.
Na de oorlog speelden wij altijd op die zandvlakte bij het Amstelstation. Ik heb daar nog ergens een oude foto van waarop ik daar op die zandvlakte sta met een groepje vrienden (ook de jongere broer van Cor, Rinus Kooiman staat daartussen). Wij groeven diepe kuilen in het zand, maakten daar van oude planken en takken een dak overheen met een stuk kachelpijp er doorheen gestoken en staken er onder in de kuil een vuurtje aan waar wij aardappels op poften die wij, aan een stokje of een stangetje gestoken, boven de vlammen hielden tot zij gaar waren. Geloof het of niet, maar wij zaten er toch heerlijk van te smullen in die kuil. Maar dat zal wel te maken hebben gehad met het karige voedsel tijdens de oorlog. Alles smaakte beter dan oorlogsvoer.
Op die zandvlakte stonden ook grote regenplassen water in kuilen waarin wij zogenaamd gingen zwemmen met de Transvaalbuurtkinderen. Het water was niet meer dan 50 cm diep dus het was meer er in liggen spartelen en kruipen. Het water was niet helder maar dat deerde ons niet. Wij genoten in elk geval volop van onze vrijheid en jeugd.