I. Kleijn

Ik wil reageren op het verhaal van S. de Vries. Omdat ik wilde weten wie er in de oorlog op het adres had gewoond waar ik met mijn ouders woonde in de jaren vijftig heb ik het Joods Digitaal Monument geraadpleegd. Ik woonde in de Transvaalstraat 114-huis. Het bleek dat op mijn adres een jong echtpaar had gewoond, waarvan de echtgenoot diamantbewerker was, beiden in Sobibor vermoord in 1943. Naast ons, op het adres van uw oom, tante en nichtje Celine, woonde in de jaren vijftig mijn vriendinnetje. Er is een foto van Celine op de website van het JDM, samen met haar vader. Ze houdt een grote bruine teddybeer vast. Misschien omdat het in dezelfde zomerse tuin is waarin ik zo vaak speelde met mijn vriendinnetje, doet de foto mij pijn. Ze is inderdaad een schattig meisje.
Vanaf dat ik heel jong was weet ik wat er in de oorlog gebeurd is omdat mijn vader het mij verteld had en het blijft me tot op de dag van vandaag bezighouden. Er woonde op het adres ook een mevrouw, bij de ouders van mijn vriendinnetje, die later is verhuisd. Aan haar naam te oordelen familie van uw oom en tante en Celine.
Ik had een heerlijke tijd in de Transvaalstraat en sinds ik deze site heb ontdekt, lees ik dat veel mensen gelukkige herinneringen hebben aan die tijd en er met heimwee over schrijven... maar ik denk vaak aan al die onschuldige mensen die er voor ons gewoond hebben en die de bomen en struiken hebben geplant waar wij zo van genoten. Ineke