Joop Jansen 1932

Beste luitjes van de Wetbuurt die mijn geheugen vanuit de oorlogsjaren willen lezen, hier ben ik weer. Mijn conditie is nog steeds in orde gezien mijn levenswijze en eetgewoonte. Wij lopen vanuit ons huis in de Reaumurstraat door de Toricellistraat, Celsiusstraat, over het zelfontstane paadje langs de huisjes van de leeuwenkuil, langs het prikkeldraad van het weiland (eigenlijk een opgespoten land) van boer Van Rijn, de kolenopslagplaats, de schooltuintjes en dan de Kruislaan op. Volgens mij had de Kruislaan in die tijd geen in- of opgang naar de Weesperzijde, maar daar kan ik mij in vergissen.
Wij lopen nu op de Kruislaan met prachtige grote bomen, rechts allemaal weilanden en links een weggetje met op de hoek daarvan een klein gemaaltje. Wij maken even een ommetje over dat weggetje en lopen langs de nieuwe sportvelden. Op het einde heb je het voetbalveld van JOS met een houten tribunne. Dan lopen wij weer terug en gaan verder de Kruislaan richting de nieuwe Oosterbegraafplaats op.
Het is nog zeer landelijk en naast de begraafplaats heb je nog een boerderij staan die zijn land aan de overkant had en waar na de oorlog de witte huizen Jeruzalem op gebouwd zijn, de boerderij is afgebroken voor de uitbreiding van de Oosterbegraafplaats. Tegenover de begraafplaats het terrein van de Duitsers met hun luchtdoelgeschut.
Wij gaan nog even de begraafplaats op en waar nu de oorlogsgraven zijn, was in de oorlog de plaats waar de Duitsers hun medesoldaten begroeven en dat ging met veel toeters en bellen gepaard. Mijn broer Adriaan en mijn persoon hebben dat eens meegemaakt en dan werd er in de lucht geschoten. Als kind vond je dat vreselijk.
Beste mensen, het is een kort wandelingentje en ik hoop dat U een indruk heeft gekregen van hoe het er in mijn tijd nog uit zag. Groetjes Joop